3 juli 2016.
In maart 2014 verscheen het zogenaamde Alterra-rapport met als titel Vrijkomende agrarische bebouwing in het landelijk gebied. Het is een verslag van een onderzoek dat Edo Gies e.a. deden in opdracht van het InnovatieNetwerk. Het is een just-in-time studie. Blijkbaar wachtte iedereen die zich met deze problematiek bezighoudt, op deze studie. Overal worden sedertdien bijeenkomsten, studiedagen gehouden waarbij de “Alterra-gegevens” de basis vormen. Gemeenten vragen om gemeentelijke cijfers, in kranten en tijdschriften zijn de cijfers de basis voor journalistiek speurwerk.
Waar gaat het om? We willen weten hoeveel agrarische opstallen er vrijkomen, hergebruikt kunnen worden en/of behoed moet worden voor verkrotting. Het asbest van de daken dient in ieder geval verwijderd worden (en vervangen door zonnepanelen)? Nu weten we over hoeveel vierkante meters het gaat. En dat allemaal op basis van een rapport dat uitgaat van aannames over de ontwikkeling van de agrarische sector, trends uit het verleden extrapoleert, alle vierkante meters bij elkaar optelt, geen uitspraken doet over kwaliteit, ligging of mate van urgentie. Kortom, een min of meer slimme en “smarte” statistische analyse.
BIM moet meer gaan opleveren. Tenminste daar gaan we vanuit. Hopelijk komt het ook tijdig
Gerard Hendrix